Ճրագի իմաստն ու խորհուրդը գիտեն միայն Եկեղեցու զավակները, ովքեր իսկապես գիտեն, որ Աստված երբեք չի առանձնացվում Եկեղեցուց, քանզի այդպես Տիրոջ Մարմինը կմասնատվի և անգլուխ կլինի, ինչպես որ գրված է.
«Քրիստոս գլուխն է եկեղեցու՝ իր մարմնի, որի Փրկիչն ինքն է» (Եփս., 5:23)...
Ներկա եղա մեր 7 եղբայրների «Ընծայման կարգին» ու քահանայական ձեռնադրության ու օծման կարգին (ցավոք՝ ոչ ամբողջապես)։
Ասեմ ձեզ՝ ՇԱՏ գեղեցիկ ծիսակարգ է - Մայր Տաճարում կանգնած՝ քեզ մաս ես զգում հայկականությանը՝ ժամանակից ու վայրից անդին...
1. «Հո դու հավատացյալ չես, որ փակ ես հագնվում, աղջիկ ջան։ Սիրուն մարմին ունես՝ տեսքդ տեղը, բոյդ տեղը, ոտքերդ ուղիղ, մազերդ երկար, և այլն (ամոթ է, որ գրեմ)»...
«Տեսիլք տեսնող այսինչ կամ այնինչը, փրկություն է բերել Հայաստան»:
Չարը սրանց օգտագործելով որպես գործիք, աջ ու ձախ սերմանում է իր պատրվողական խաբկանքները...
Նախ հպրատացավ ու վտարվեց Երկնքից և ապա ոխ պահեց Աստուծո դեմ և չզղջաց։ Նա չի կարող Աստծուն վնասել, բայց հենց սկզբից վերժ է լուծում մարդկանցից, քանզի մարդը ստեղծված է` Աստուծո Պատկերով և նմանությամբ...
Երբ կենդանիների անուններով վիրավորում եք մարդուն` Աստուծո Պատկերն եք վիրավորում։
Գիտե՞ք, որ հայհոյանքն ու պղծախոսությունն անարգանք է՝ ուղղված առ Աստված...
Խաչը մեր փրկության նշանն է, Խաչը քրիստոնյաների հույսն է, Խաչը եկեղեցու հիմքն է, Խաչը սատանայի պարտությունն է, Խաչը որբերի հայրն է, Խաչը ամբարիշտների դատավորն է, Խաչը հիվանդների բժիշկն է, Խաչը օրվա զենքն ու գիշերվա պահպանիչն է...
Իւրաքանչիւր ճամբորդութեան ընթացքին, եթէ կը հանդիպիմ նոր պատահարներու եւ դրուաքներու, բայց նաեւ անոնք մտածել կուտան ինծի ապրած թէ ապրող իրավիճակներու վրայով։ Այդ պատահարները եւ իրենց երկրին դրուածքին մէջ կը խօսին եւ ունին ըսելիք...
Երեկ լուսադեմին մեր հարևան ու բարեկամ Իրանի վրա սկսված իսրայելական հարձակումը չմնաց անպատասխան. Իրանը երեկոյից սկսած հարվածներ է հասցնում Իսրայելին։ Արդյունքում՝ ունենք փաստացի պատերազմ, որը դեռևս ցույց չի տալիս ավարտի նշաններ։ Ճիշտ հակառակը՝ այս րոպեներին էլ ընթանում են նոր հարձակումներ երկու երկրների տարբեր բնակավայրերի վրա, կան տասնյակ զոհեր ու վիրավորներ...